Το αγριόγιδο, στο πέρασμα του χρόνου, ανέπτυξε ειδικές προσαρμογές για να μπορέσει να ανταπεξέλθει με επιτυχία στις κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζει στο περιβάλλον που ζει, δηλαδή: (α) τη μειωμένη περιεκτικότητα του αέρα σε οξυγόνο, (β) τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, (γ) την κίνηση σε επικλινή εδάφη και σε ποικιλία υποστρωμάτων και (δ) την περιορισμένη δυνατότητα εξεύρεσης τροφής τον χειμώνα.
Στα μεγάλα υψόμετρα παρατηρείται μια αισθητή μείωση της ατμοσφαιρικής πίεσης και κατά συνέπεια της περιεκτικότητας σε οξυγόνο, σε σύγκριση με ότι επικρατεί στα χαμηλότερα. Από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι τα 2000m, ή και ακόμα παραπάνω όπου συναντούμε συνήθως τα αγριόγιδα, το οξυγόνο μειώνεται κατά 22% με 33%. Για να καταφέρει να δεσμεύσει και να τροφοδοτήσει τον οργανισμό του με οξυγόνο, το αγριόγιδο διαθέτει μία αρκετά μεγάλη καρδιά σε σχέση με το μέγεθος του, που ζυγίζει 300 με 350 γραμμάρια στα ενήλικα άτομα βάρους 30- 50 κιλών. Σε κάθε κυβικό χιλιοστό αίματος περιέχονται 12 με 13 εκατομμύρια ερυθρών αιμοσφαιρίων και οι σφυγμοί του συνήθως είναι 80 με 85 ανά λεπτό, αλλά μπορεί να φτάσουν και τους 200 σε περιπτώσεις που οι συνθήκες απαιτήσουν έντονη δραστηριότητα. Για λόγους σύγκρισης, αναφέρεται ότι η καρδιά ενός ανθρώπου, βάρους 60 με 80 κιλών, ζυγίζει 300- 500 γραμμάρια και περιέχει μόνο 4 με 5 εκατομμύρια ερυθρά αιμοσφαίρια ανά κυβικό χιλιοστό. Επίσης, οι πνεύμονες του αγριόγιδου είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένοι και φτάνουν σε βάρος το ένα κιλό.
Όσον αφορά το ψύχος, το αγριόγιδο καταφέρνει και επιβιώνει με τη βοήθεια του πυκνού χειμερινού τριχώματός του, που συνίσταται από τρία στρώματα, αλλά και με τον σκούρο καφέ -σχεδόν μαύρο- χρωματισμό του του, ο οποίος βοηθά στην αποτελεσματική απορρόφηση της ηλιακής ακτινοβολίας.
Το αγριόγιδο είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στην κίνηση στα απόκρημνα πεδία των βουνών. Τα δύο δάκτυλα των οπλών του μπορεί να αποκλίνουν μεταξύ τους και να κινούνται εμπρός και πίσω το ένα σε σχέση με το άλλο, γεγονός που επιτρέπει να είναι πάντα και τα δύο μαζί σε απόλυτη επαφή με το έδαφος. Οι οπλές έχουν μια ιδιαίτερη διαμόρφωση με κοίλο πέλμα και κατάλληλο υλικό που αυξάνει την πρόσφυση στα βράχια, αιχμηρό εμπρόσθιο άκρο και σκληρή και αιχμηρή εξωτερική άκρη που διευκολύνει το βάδισμα στο παγωμένο χιόνι και την κίνηση σε απότομες πλαγιές με χορτάρι. Ανάμεσα από τα δύο δάκτυλα των οπλών και στο ψηλότερο τμήμα του ανοίγματός τους, υπάρχει μια ειδική κατασκευή, που είναι σκεπασμένη με τρίχες, η οποία τεντώνει όταν απομακρυνθούν τα δύο δάκτυλα μεταξύ τους και έτσι περιορίζεται το βύθισμα στο μαλακό χιόνι.
Το πεπτικό σύστημα του αγριόγιδου διαθέτει τη στομαχική μικροχλωρίδα που είναι απαραίτητη για να αξιοποιεί αποτελεσματικά τη σκληρή και κακής ποιότητας τροφή που καταναλώνει τον χειμώνα. Κατά την εποχή αυτή η επιβίωση του αγριόγιδου εξαρτάται κατά ένα μεγάλο μέρος από τα ενεργειακά αποθέματα του καλοκαιριού.